Geodezyjna inwentaryzacja budynku

Czym jest powykonawcza inwentaryzacja geodezyjna?

Geodezyjną inwentaryzacje powykonawczą można zdefiniować jako zespół geodezyjnych czynności pomiarowych, obliczeniowych i kartograficznych, mających na celu zebranie stosownych informacji do określenia położenia oraz wymiarów i kształtu obiektów budowlanych zrealizowanych w terenie oraz weryfikację ich zgodności z projektem.

Zgodnie z Prawem budowlanym wszystkie nowo powstałe wolno stojące budynki mieszkalne jednorodzinne oraz towarzyszące im sieci podlegają geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 lutego 1995r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie mówi, że po zakończeniu budowy poszczególnych obiektów budowlanych należy wykonać inwentaryzację geodezyjną w celu zebrania aktualnych danych o przestrzennym rozmieszczeniu elementów zagospodarowania działki lub terenu.

Uprawniony geodeta sporządza dokumentację geodezyjno-kartograficzną z inwentaryzacji powykonawczej, która powinna zawierać dane umożliwiające wniesienie zmian na mapę zasadniczą, do bazy ewidencji gruntów i budynków i ewidencji sieci uzbrojenia terenu. Następnie oryginał przekazuje do ośrodka dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, a kierownikowi budowy przekazuje kopię mapy z inwentaryzacji. Inwestor otrzymuje od wykonawcy prac geodezyjnych ostemplowaną przez ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej kopię mapy zasadniczej, na której znajduje się zrealizowana inwestycja oraz informację o zgodności sytuowania obiektu względem projektu.

Czy inwentaryzacja geodezyjna jest konieczna?

Bez wykonanej geodezyjnej inwentaryzacji powykonawczej inwestor nie będzie mógł ani dokonać zgłoszenia o zakończeniu budowy, ani złożyć wniosku o pozwolenie na użytkowanie.

Dodatkowo w przypadku kiedy stwierdzone zostanie użytkowanie obiektu budowlanego bez wymaganego pozwolenia lub zawiadomienia wówczas inspektor nadzoru budowlanego wymierzy inwestorowi karę.
Wysokość kary ustala się jako iloczyn stawki opłaty (s), współczynnika kategorii obiektu budowlanego (k) oraz współczynnika wielkości obiektu budowlanego (w). Dodatkowo stawka (s) zgodnie z Prawem budowlanym podlega w takim przypadku dziesięciokrotnemu podwyższeniu, a więc wynosi 5 000 zł. Współczynniki „w” i „k” w przypadku budynku mieszkalnego jednorodzinnego wynoszą odpowiednio 1,0 i 2,0. Tak więc kara za nielegalne użytkowanie domu jednorodzinnego wyniesie inwestora 10 000 złotych.