Tyczenie domu jednorodzinnego

Geodezyjne tyczenie obiektów budowlanych ma na celu usytuowanie planowanego obiektu na gruncie zgodnie z projektem budowlanym. Dotyczy to nie tylko wewnętrznych wymiarów budynku lecz także jego sytuowania względem obiektów sąsiednich, które są wznoszone w tym samym czasie lub istnieją już w terenie. Równie ważna w tym przypadku jest także lokalizacja względem granic nieruchomości lub działki.
Według Prawa budowlanego geodezyjnemu wyznaczeniu w terenie podlegają obiekty budowlane, które wymagają pozwolenia na budowę. Dodatkowo, jeżeli mówimy o domach jednorodzinnych, geodezyjnie należy wyznaczyć również obiekty nie wymagające pozwolenia, takie jak:
- - wolno stojące budynki mieszkalne jednorodzinne, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane;
- - przyłącza elektroenergetyczne, wodociągowe, kanalizacyjne, gazowe, cieplne i telekomunikacyjne.

Tyczenie budynku realizowane jest przez geodetę w oparciu o opracowany projekt zagospodarowania działki lub terenu oraz projekt budowlany. Podczas geodezyjnego opracowania projektu geodeta sprawdza poprawność wymiarów oznaczonych w projekcie w celu wykrycia ewentualnych błędów.
Na co geodeta zwraca szczególną uwagę w trakcie tyczenia?
Jeżeli budynek planowany jest w bliskiej odległości do granicy działki, należy zwrócić szczególną uwagę na wymagane przepisami minimalne odległości i zachowanie ich względem granicy. W przypadku, gdy ściana budynku zaprojektowana jest równolegle do granicy działki, minimalna odległość ściany budynku od granicy to 4 metry z otworami okiennymi lub drzwiowymi lub 3 metry bez otworów okiennych lub drzwiowych. Natomiast przy nierównoległym sytuowaniu ściany do granicy jest to 4 metry do najbliższej krawędzi zewnętrznej otworu drzwiowego lub okiennego w ścianach zwróconych w stronę tej granicy oraz 3 m do najbliższego narożnika, ryzalitu lub wykuszu budynku. Budynek może być posadowiony bliżej granicy, jeżeli zezwala na to miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Dobrą praktyką jest opisywanie wbitych gwoździ zgodnie z projektem. Ułatwia to wykonawcom pracę. Ponadto w przypadku nietypowych projektów, które zawierają kilka osi blisko siebie pozwala uniknąć omyłki związanej z połączeniem nieodpowiadających sobie punktów. Taka pomyłka może nieść za sobą bardzo poważne i kosztowne konsekwencje.

Po wytyczeniu punktów geodeta mierzy kontrolnie odległości między nimi, by porównać je z wielkościami projektowanymi. Jeżeli przekroczone zostaną dopuszczalne odchyłki, dokonuje się korekty.
Po wykonaniu wszystkich czynności uprawniony geodeta przekazuje szkic tyczenia oraz wykonuje wpis do dziennika budowy potwierdzający geodezyjne wyznaczenie budynku.